Voor alles een eerste keer. Een sneeuwscootertocht stond al lange tijd op mijn bucket list te prijken. In Finland hadden we vorig jaar tijdens de Nordic Blogger’s Experience al eens mogen proeven van een tochtje in de aanhangwagen van een sneeuwscooter. Vandaag was het tijdens de Winter Workation van InoS tijd voor het echte werk.
Met de sneeuwscooter door Åre
De taxi kwam ons ophalen aan de Holiday Club waar we logeerden en bracht ons naar Åre Björnen. De gids van Åreguiderna wachtte ons op. Na het passen van de helmen en wat uitleg over de sneeuwscooters (met je rechterduim kan je gas geven, met links rem je) en wat veiligheidsvoorschriften (in de bochten meeleunen door het gewicht van je lichaam te verleggen zodat de scooter niet kan omrollen,…) en weg waren we. Er zaten enkele ervaren scooterrijders in de groep. Zeker in het Noorden van Zweden is het niet ongewoon dat er naast de auto ook een of meerdere scooters op de oprit staan. Dat was vorige zomer een grappig zicht in Kiruna.
Gelukkig waren er nog wat anderen die voor het eerst met de sneeuwscooter zouden rijden en vertrokken we rustig. Ik koos voor een veilige plek achterop want ik was vrij nerveus en was er nog niet helemaal van overtuigd of ik ook zelf achter het stuur wou plaatsnemen.
Ik vond het achterop best fijn. Daar kon ik relaxed rondkijken en na een tijdje durfde ik zelfs mijn ene hand lossen om enkele foto’s te nemen. We maakten een prachtige tocht door winter wonderland. Het was echt genieten! We reden door het witte bos, passeerden langlaufpistes en reden over het bevroren meer.
Tip: wie in Zweden een begeleide sneeuwscootertocht wil maken en aan het stuur wil zitten, heeft een gewoon rijbewijs nodig. Wil je sneeuwscooters huren zonder gids, dan heb je een speciaal scooter-rijbewijs nodig!
Fikapauze
Na een tijdje rijden kwamen we bij een voormalig schoolgebouw. Dit houten huisje deed nu dienst als schuilhut. Binnen stond een kachel en lag er hout. Er moest hout gekliefd worden. Ik liet dat met plezier aan zij die handiger waren met een bijl dan ik. Het zou Zweden niet zijn als er geen bullar en koffie mee was. Na even bij het vuur op te warmen ging de tocht verder. Ik koos ervoor om het stuur pas op het meer over te nemen. Dat meer (plat en rechtdoor) leek me de perfecte plek om dat sneeuwscooteren zelf eens te proberen.
Eerlijk? Het is niet echt iets voor mij. Ten eerste vind ik het een beetje raar om lawaaierige gemotoriseerde activiteiten te doen in een anders zo pristiene en stille omgeving. Daarnaast moet ik ook gewoon toegeven dat dit soort avontuur en die snelheid mijn ding niet is. Ik ben blij dat ik het eens meegemaakt heb, maar laat het in het vervolg graag aan de waaghalzen. Pas op, ik heb er echt van genoten en vond het een unieke ervaring. Alleen was dit een beetje buiten mijn comfort zone en zat ik nogal verkrampt op de sneeuwscooter.
Is het moeilijk om met een sneeuwscooter te rijden?
Los van het feit dat ik een beetje schrik had: neen. Ik stuurde zelf maar een klein stukje. Op mijn snelheid (waardoor ik eigenlijk ook wat stress had dat ik de groep ophield). Gas geven en remmen wijst zichzelf eigenlijk uit. Ik was verbaasd over hoever je de hendel toch moet induwen vooraleer de scooter vooruit komt. Van zodra je de gas lost, remt de scooter ook af. Ik volgde het spoor. Dat zorgde ervoor dat de ski’s die onder de scooter gemonteerd zijn af en toe het spoor volgden en het wat moeilijker was om te sturen. De sneeuwscooters hebben geen servo-stuur en ik vond het vrij lastig om tegen te sturen. Maar als je geruststelling zoekt: het is makkelijker dan het lijkt als je het hier zo allemaal leest 😉
Wat trek je aan op de sneeuwscooter?
Naast het feit dat ik op voorhand wat stress had over of ik dat wel zou kunnen met zo’n sneeuwscooter rijden, vroeg ik me ook af wat ik best kon aantrekken. De meeste organisaties die dergelijke activiteiten organiseren voorzien zelf in thermische overalls en helmen. Bij sommige krijg je ook extra warme laarzen in bruikleen.
De koude viel vandaag goed mee. Slechts -3°C. We hadden geen overalls nodig. Ik had mijn warme sneeuwlaarzen van Sorel + merinowollen sokken aan, een merinowollen ondersetje, een dunne fleece en een donzen jasje en daarboven mijn skibroek en mijn winterjas. Verder had ik ook een muts, 2 paar handschoenen (zijden + bovenhandschoenen) en een fleece tube-sjaal aan die ik wat voor mijn mond schoof. Ik had ook een balaclava mee met een neopreen mondstuk maar dat had ik dus niet nodig. Laagjes, ademend en windproof zijn de keywords. Koud heb ik het zeker niet gehad!
Tip: lees zeker ook dit artikel over wat je best kan inpakken als je in de winter naar Scandinavië reist!
Nog vragen over een tochtje met de sneeuwscooter? Laat maar komen, dan probeer ik het antwoord voor je te zoeken!
Met dank aan Influencers of Sweden en Åreguiderna.
Dag Heide je hebt helemaal gelijk Are is een prachtig gebied voor een wintervakantie. Ben je al eens bij de Ristafallet vlakbij Undersaker wezen kijken? Overweldigend mooi is het daar als de waterval bevroren is en er zelfs grotwandelingen georganiseerd worden.
Ook zomers is het daar genieten hoor! Wij kamperen daar graag ! Het ligt ongeveer 10 km vanaf Are richting Jarpen. Echt de moeite waard! mvg. I. Hofman
Bedankt voor de tips!