Een van de winterse activiteiten die op de planning stond van mijn persreis naar Umeå en omgeving (februari 2020) was een tocht met de hondenslee. We werden ‘s ochtends vroeg (nu ja, rond 9u) verwacht voor de briefing. Het was namelijk de bedoeling dat we zelf de hondenslee met enthousiaste husky’s zouden besturen! Ik had eerder al mijn rendierrijbewijs (eigenlijk gewoon een certificaat dat je dit gedaan hebt) gehaald na een rondje met een rendierslee in Finland en ik had op voorhand wat gelezen over een huskytocht.
Huskytochten en dierenwelzijn
Een van mijn bezorgdheden was, zoals altijd als er iets met dieren op het programma staat, of die dieren dat wel echt leuk vinden. In een vorig leven werkte ik als dierenverzorger in een zeehondenopvangcentrum en hoewel mijn diploma een totaal andere richting uitgaat, leerde ik toen wel wat bij over dierengedrag en repetitive behaviour.
Nu verwachtte ik wel van de Scandinaviërs dat ze met respect voor de natuur en de dieren te werk zouden gaan. En dat bleek ook meteen. Uit de verhalen van de dierenverzorgers bleek de liefde voor hun dieren. Er was ook veel transparantie. Je kan gewoon tussen de ruime verblijven van de husky’s wandelen. Dat geeft vertrouwen.
Bovendien bleek uit het enthousiasme, ondanks het harde werken, van de dierenverzorgers dat ze alleen maar het beste met hun dieren voor hebben. Ik was dus meteen gerustgesteld. En toen ik het enthousiasme van de honden zag om te gaan lopen met de slee, was ook de laatste twijfel weg. Deze husky’s houden van rennen! Zo kon ik zelf ook meer genieten van deze huskytocht.
De rem van de hondenslee
De begeleiders legden uit hoe we de huskyslee konden besturen. Zo was het belangrijk dat er altijd iemand op de rem bleef staan als we stil stonden. Terwijl alle honden naar hun plekje in de slee geleid werden, stond iemand van ons dus op de rem, terwijl de andere de honden kon begroeten. De honden konden hun enthousiasme amper de baas en als je de rem ook maar wat lost, zijn ze weg! Ook leerden we hoe we de husky’s konden helpen als het bergop was. Ja, ook als bestuurder moet je werken!
Ik was op voorhand best zenuwachtig maar al snel had ik het beet en genoot ik echt van de omgeving. In tegenstelling tot de tocht met de sneeuwscooter, was ik na een tijdje echt op mijn gemak. Het was heerlijk om samen met de husky’s te werken.
Door het bos met de husky’s
Dat het niet helemaal eenvoudig is, bleek toen de hondenslee voor ons kantelde. Wat later hadden ze ook de rem niet goed en waren de honden bijna alleen weg! Gelukkig waren de begeleiders alert. Zelf was ik plots mijn muts kwijt. De huskytocht ging door de bossen, langs smalle paadjes tussen (en soms ook onder) de bomen. Mijn muts was aan een van de takken van de boom blijven hangen! Niet zo erg maar we maakten toch een rondje terug zodat ik mijn muts kon recupereren.
Het was een mooie zonnige dag en het was helemaal niet koud. Halfweg de route wisselden we van bestuurder en mocht ik plaats nemen op de slee. Ik kon een paar prachtige foto’s maken. Eentje ervan liet ik zelfs op canvas afdrukken en ik kan al niet wachten om het een mooi plaatsje te geven in mijn nieuwe huis.
Na de hondensleetocht was er nog tijd om de dieren te aaien en foto’s te nemen. We praatten nog wat na met de verzorgers en toen was het voor ons alweer tijd voor een volgende activiteit. Stiekem droom ik intussen van een meerdaagse huskytocht!
Praktisch: zelf ook een hondensleetocht maken bij Granö Beckasin
Bij Granö Beckasin heb je de keuze tussen 4 opties: van anderhalf uur tot een halve dag of hele dag of een avondtocht in het maanlicht (en met kans op het noorderlicht, je bestuurt dan wel niet zelf). Warme kledij kan je ter plekke lenen. Ook in de zomermaanden kan je een huskytocht maken. De slee staat dan op wieltjes. Prijzen starten vanaf 850 SEK (ongeveer 85 euro). Meer informatie vind je op hun website.
Pin for later
Bewaar dit artikel op Pinterest zodat je het later gemakkelijk terugvindt!
